W październiku i listopadzie 2023 r. Akademia Marynarki Wojennej uczestniczyła w pracach poszukiwawczych wspierających działania Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku. Wyznaczono zespół pomiarowy, w skład którego weszli przedstawiciele Katedry Nawigacji i Hydrografii Morskiej (Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego) w składzie: kmdr por. rez. Artur Grządziel, kmdr por. Dominik Iwen, kmdr Mariusz Wąż oraz kmdr ppor. Piotr Zwolan. Zgromadzono niezbędny sprzęt specjalistyczny i przygotowano metodykę wykonania prac pomiarowych. Zespół wykonał inspekcję wizyjną i hydroakustyczne przeszukanie zbiornika wodnego Lepusz, Martwej Wisły i Motławy. Zadanie realizowano z wykorzystaniem zdalnego pojazdu ROV (ang. Remotely Operated Vehicle), sonaru obserwacji dookólnej oraz techniki Side-Scan Sonar w wariancie holowanym.

Swoistym utrudnieniem w przypadku zbiornika Lepusz były wyjątkowo niewielkie głębokości (0,2-2,5 m), trudnodostępna linia brzegowa, mętna woda koloru brunatnego z czarnym błotnistym osadem a także lokalne warunki hydrometeorologiczne. Pomimo to zespół przystąpił do przeszukania zbiornika z użyciem podwodnego robota a w kolejnej fazie z zastosowaniem techniki sonarowej.

Kolejne prace poszukiwawcze z użyciem systemów hydrograficznych prowadzono na akwenie Martwej Wisły i Motławy. Martwa Wisła to dawne główne ramię ujściowe Wisły. Stało się „martwe” po powstaniu Przekopu Wisły w Świbnie i odcięciu od głównego ujścia śluzami w Przegalinie i Pleniewie. Motława jest dopływem Martwej Wisły i wypływa z Jeziora Rokickiego leżącego na terenie Pojezierza Starogardzkiego na południowy zachód od Tczewa.

Zakres prac obejmował hydroakustyczne przeszukanie akwenów za pomocą holowanego sonaru bocznego. Zespół był również w gotowości do użycia zdalnego, uwięziowego pojazdu podwodnego ROV oraz techniki sonaru opuszczanego z obrotową głowicą skanującą.

Rys. 5. Obszary wyznaczone do trałowania hydroakustycznego

Rys. 6. Zespół pomiarowy KNIHM w trakcie poszukiwań na Martwej Wiśle i Motławie

Prace poszukiwawcze przy użyciu sonaru na Martwej Wiśle i Motławie prowadzono z pokładu łodzi patrolowej Policji. Sternik prowadził jednostkę po wirtualnej linii pomiarowej utrzymując minimalną prędkość. Sonar został zwodowany z rufy i był utrzymywany ręcznie na kablolinie. Operator sonaru kontrolował jego wysokość nad dnem. Akweny poszukiwań to tereny stoczniowe, stąd na jego dnie zalegały dziesiątki różnych niebezpiecznych obiektów, prętów, kotwic, wraków, beczek i powyginanych blach. Pozycjonowanie obiektów zapewniała antena GNSS przymocowana do profilu i ramy pokładowej na lewej burcie jednostki patrolowej. Layback w trakcie pomiarów wynosił średnio 3-4 m.

W wyniku przeprowadzonych prac zarejestrowano dane, na podstawie których opracowano mozaiki sonarowe. Zlokalizowano kilkadziesiąt obiektów podwodnych na dnie, w tym te będące w obszarze zainteresowania Policji. Dane poddano szczegółowej analizie, filtracji i georeferencji. Wybrane echa sonarowe wraz z precyzyjną informacją o lokalizacji przekazano Policji. Informacje te przyczyniły się do wyłowienia przez Policję ciała poszukiwanego od kilkunastu dni mężczyzny.

Rysunek 9. Pokrycie danymi sonarowymi obszarów wyznaczonych do hydroakustycznego przeszukania z wykorzystaniem sonaru bocznego w wariancie holowanym

Rysunek 10. Obiekty podwodne wykryte w trakcie hydroakustycznego przeszukania dna

Rysunek 11. Obiekty podwodne wykryte w trakcie hydroakustycznego przeszukania dna

Rysunek 12. Obiekty podwodne wykryte w trakcie hydroakustycznego przeszukania dna

Źródło/foto: kmdr por. rez. dr Artur Grządziel